عاشورا؛ سالروز شهادت امام حسین (ع) و یاران باوفایش تسلیت باد

• عاشورا، تکلیف است و عاشورایی شدن عمل به تکلیف.

• حسین، تفسیر بعثت، ترجمان نبوت و معنای امامت است.

دل باختگان آسمان در این داستان، سرها شان بریده شد و دل هاشان در آتش سوخت. دست هاشان به یمن تشنگی به آب سپرده شد و چشمان شان را به روی کینه تاریک بستند تا در روز رستگاری به سمت نور بگشایند. چه سبوها که آب حیات عشق بر دوش داشتند و به خاک ریختند و چه لب ها که توحیدگوی و نصیحت خوان به گوش گمراهان، به جرم هدایت دوخته شدند و جز شکر عنایت هیچ نگفتند...

این سر های از تن جدا دوباره به آغاز پیکر خود بازمی گردند. این دست و پاهای بریده دوباره برمی خیزند. شمشیر جهاد از نیام برمی کشند. آن آب یاغی که از تعظیم به شهیدان تشنه سر پیچید، دوباره مؤمن می شود. پروانه های سوخته دیگر بار بال و پرِ شگفت درمی آورند. خیمه های خاکستر شده دوباره خانه های خوش بختی بهشتیان خواهند شد. همه چیز دوباره زنده می‎شود که این واقعه مرگ نبود؛ حیات دوباره زندگی بود.

عزاداران حسینی پروانگانی شیفته نورند که شمع محفل آرای خویش را یافته و از شعله شمع پیراهن عشق پوشیده اند و آماده جان باختن و پرسوختن و فدا شدن اند. سوگواری برای شهید کربلا، انتقال فرهنگ شهادت بـه نسلهای آینده اسـت. سوگواری، شور و عاطفه را از شعور و شناخت، بر خوردار می سازد و ایمان را در ذهن جامعه هوادار، زنده نگه می دارد