تاسوعای حسینی (علیه السلام) تسلیت باد
یا ابوالفضل:
آموختهایم از تو وفاداری را خون تو نوشت معنی یاری را
ای کاش که آب کربلا میآموخت آن روز ز چشمت آبرو داری را...
روز نهم ماه محرم، سال ۶۱ هجرى، امام حسین (ع) و یاران باوفایش در محاصره نیروهاى کوفه بودند و آب به روى اهل بیت (ع) و یاران امام بسته شد؛ همۀ راه ها تحت کنترل قرار گرفت تا کسى به امام نپیوندد؛ تهدیدهاى سپاه عمر سعد، جدىتر و حالت تهاجمى آنان به سوى خیمهها بیشتر شد؛ تا اینکه عصر روز تاسوعا، ابن سعد با دستورى که از ابن زیاد دریافت کرده بود، آماده جنگ با امام حسین (ع) شد.
روز نهم ماه محرم که معروف به تاسوعا است، آخرین روزى بود که امام حسین (ع) و یارانش شبانگاه آن را درک کرده بودند و این روز به شب عاشورا پیوند خورد. بدین جهت نزد مسلمانان و محبان اهل بیت (ع) از اهمیت بالایى برخوردار است. مسلمانان تاریخ ساز ایران اسلامى همچون بسیاری از مسلمانان سراسر گیتی، این روز را منتسب به غیرتالله و ساقی دشت کربلا، حضرت ابوالفضل العباس (ع) میدانند و بسان روز عاشورا آن را گرامى داشته و به سوگوارى مىپردازند.